Het was een mooie dag, Isa en Lamy waren gemoedelijk naast elkaar de aarde aan het filteren om aan hun dagelijkse portie mineralen, vocht en voeding te komen. Hun lijfjes kronkelden lieflijk om elkaar om hun genegenheid maar ook elkaars aanwezigheid te bevestigen.
Niets weerhield hun vasthoudendheid om morgen te zorgen voor nageslacht in hun zorgvuldig uitgeholde liefdesnest. Ze ervoeren wel een lichte trilling, maar de zorgen om voldoende voeding te vergaren nam de overhand, onwetend van het gevaar dat plotseling hun leven zou bedreigen.
Niets is zo bevrijdend als stromend wind langs je lijf. Cock vloog zo’n 58 meter boven Velserbroek op zoek naar zijn delicatesse, zachte smaakvolle regenwormen vol met heerlijke zachte vulling. Het water droop uit zijn snavel bij de gedachte alleen al. De meeste en smaakvolste vind je op plekken waar andere meeuwen niet durfen te komen en dat weet Cock. Er is een plek waar rare lawaaiige snelle beesten in de rondte rennen. Het is niet fijn en erg gevaarlijk om daar te landen, maar de buit is des te vetter. Je moet het juiste moment afwachten want de beesten zijn zo bij je, Zilver de meeuw heeft het niet na kunnen vertellen ze was net te laat met opvliegen.
Het groene veldje kwam in zicht. Alleen met een scherpe daling en een snelle bocht op het allerlaatste moment landde Cock. Een lawaaiig beest raasde voorbij. Het werk moest nu gebeuren en het ritme moet juist zijn om de heerlijkheden naar boven te krijgen. Langzaam begonnen zijn pootjes een gelijkmatig tred aan te nemen steeds op dezelfde plek. De tred zond eentonige dringende trillingen de aarde in. Onweerstaanbaar
Isa en Lamy voelde de onweerstaanbare trilling en gleden uit hun omhelzing en begonnen hun weg naar boven waar de trillingen sterker en onweerstaanbaarder werden. De aarde brak als eerste bij Lamy, hij keek om zich heen en werd ongerust. Waar bleef Isa? Was ze al boven of ……
Isa kon het ritme niet meer aan zo genoot ze ervan, ze was alle richting kwijt en in plaats van naar boven te graven groef ze alle kanten op. Zover totdat de trillingen verdwenen en ze langzaamaan weer bij haar positieven kwam. Wat een genot en wat een……. maar waar is Lamy? Ze voelde hem niet meer ze was alleen, néééééé.
Cock keek al trappend om zich heen en ja hoor daar had de eerste zijn kopje voldoende boven de grond gestoken om te worden verorberd. Met een snelle sprong en eveneens snelle beet pakte hij de vette worm en begon de strijd wie het hardste kon trekken, de worm uit doodsnood of Cock uit lust. De strijd was snel gestreden en een dikke worm kronkelde rond Cock’s snavel. Jammie, heerlijk zo’n vette. De tred begon opnieuw, zijn gulzigheid was nog lang niet gestild. Snel kwam een tweede in zicht en weer snelde Cock naar voren. In de achtergrond kwam een snel lawaaiig beest aanrennen en net voordat Cock de vette worm wilde oppikken voelde Cock een harde klap tegen zijn kop waardoor hij de worm mistte. Een rood rond ding met een gat erin rolde verder en liet Cock verbijsterd achter.
Lamy, nog verblind door het velle licht, hoorde in de verte een kreet van angst, Glimmer werd bruut uit de grond getrokken en in twee happen verdween hij in de grote muil van het vliegbeest. Het vliegbeest was sneller dan Lamy had kunnen vermoeden en snel als de wind kreeg hij Lamy in het vizier. Het kwam op hem af maar het was niet alleen, nog een ander soort vliegbeest kwam snel aan en ze botste tegenelkaar. De muil mistte hem op een haar. Bijna verlamd van angst en in grote paniek snelde Lamy naar beneden en hoopte dan hij Isa ongedeerd weer zou aantreffen. Lamy zocht alles af , maar tevergeefs. Ze was nergens te vinden hij kon haar onweerstaanbare sexy trilling niet waarnemen. Ze zou toch niet….. nee dat kan niet waar zijn. Nog een bocht te gaan en gelukkig jahoor daar lag ze heel stil en angstig. Hij gleed zacht langs haar om haar gerust te stellen en langzaam kronkelde ze zich in elkaar. Het trillen ver weg begon weer. Onweerstaanbaar.
Groetjes John Roskam
Delen: johnroskam.wordpress.com
Vind-ik-leuk Aan het laden...
John Roskam Blog 