Het is alweer een tijdje terug in een tijd waar geluk nog heel gewoon was. En iedereen je goedemorgen wensten als men elkaar tegenkwamen. Waarin een kinderfeest nog gewoon een feest was. En dat is nog niet eens zo lang geleden hoor. Het was zo rond eind Juli begin Augustus. Wij waren neergestreken op een prachtige familiecamping, zoéén waar iedereen iedereen kent en waar je s-avonds met zijn allen rond een grote vuurkachel verhalen en lollige anekdotes vertelden van voorgaande jaren. Zo van: “Weet je nog dat Otto zo dronken was dat hij voorover in de sloot viel toen hij zo nodig moest plassen.” Of “Ik heb heb zo gelachen toen Frank dronken de bosjes inreed. (verhaal De afdaling )
Metname in de weekenden was het altijd een feest waarbij het bier en andere dranken rijkelijk vloeiden. Bij mooi weer werden er s’middags diverse spellen gespeeld dat gedurende de tijdsduur steeds joliger werd omdat de hoeveelheid alcohol zeker zijn werk deed, met alle hilarische gevolgen van dien. En s’avonds als het donker werd kwamen de pokerkaarten tevoorschijn om een gezellig potje poker te spelen waarvan de inzet met centen en dubbeltjes werd gespeeld. Echter gedurende de tijd veranderden de spellen en een van de spellen was sjoelen, jazeker sjoelen.
Ik mag er eigenlijk niet over schrijven van deze lieden omdat ze bang waren uitgelachen te worden, vraag me niet waarom maar ach wat the fuck ik schrijf er lekker toch over, omdat het zo leuk was. Immers niets is zo leuk om iets te doen wat niet mag. Illegaal schrijven heet dat. En bovendien is het delict verjaard zal ik maar zeggen. De spanning en het 007 gevoel heeft bij mij nu de overhand.
Het plaats delict was een een matig verlichte louche diepe caravan met voortent met 1 ingang/uitgang, waar de rook dik en vettig boven de tafels hing. De kort gejurkte en laag uitgesneden tentjuffen liepen af en aan met drankjes, hapjes uit de magnetron en een goed karakter. Plassen deed je in de natuurlijke omgeving, daar waar Otto het ook deed.
Een aantal mannen en vrouwen gebogen over de lang tafels roezemoezend over tactieken, spelinzicht en resultaat. Onverwachte spelwendingen waren niet te tellen en menigeen waarde zich al uitgespeeld om vervolgens als winnaar op te springen. ‘Yes, Yes, alles erin!” Echter zo’n kreet van opwinding werd snel de kop ingedrukt, immers we waren illegaal bezig, weet je nog. Snel werd er even met ingehouden stem naar de ingang gekeken. Wachtend op een kreet vanaf buiten die wilde weten wat men dan wel niet deed. Een zucht van opluchting volgde toen het stil bleef en men vervolgde de activiteit. De houten ronde stenen vlogen over de lange banen, het harde geluid van het hout tegen hout weergalmde verraderlijk door de tent over de campingweide. Het geroezemoes hield op en de winnaar was bekend. Nee geen prijzen of iets dergelijks immers de lol en het lekkere eten en drinken was al een feest op zich. Men bleef nog lang napraten en de lollige verhalen vlogen over de lange tafels waarin de sjoelschijven netjes waren opgeborgen.
Laat in de nacht zwermden de spelers haastig ietwat slingerend uit naar hun slaapvertrekken. Even later lach ik ook in mijn bed en overdacht het geheel. Ik wist niet dat sjoelen zoveel spanning met zich meebracht. Lachend viel ik in een eerst slaap bij de herinnering van de bijnamen die men elkaar gaven, ze waren enerverend; sjoeldelatoeret, sjoeldeboels, sjoeldeelder, sjoeldekorte, sjoelhamel, sjoeldaat, etc. etc. Heerlijk toch zo’n leven.
John Roskam Blog 