Ik weet niet hoe het met jullie is , maar soms heb je van die momenten dat je je afvraagt waar dat woord toch vandaan komt. Onlangs had ik dat met het doodgewone woordje …leuk…
Gewoon leuk! Hoe langer ik er naar keek des te vreemder werd het.. leuk. Ja ik weet natuurlijk wel dat het leuk betekent. Maar hoe langer het duurde des te minder leuk vond ik het, terwijl leuk toch als leuk ervaren moet worden, maar ik ervoer het niet meer als leuk.
Ik had natuurlijk het woordje leuk van mijn scherm kunnen wissen maar ja dat is al te gemakkelijk en vond het ook niet leuk om dat te doen want dan ontloop je het probleempje en blijft het woordje -leuk- in je hoofd als een pingpongballetje heen en weer pongen of is het pingen. Shit heb ik weer een probleem, dat is echt niet leuk meer.
Maar daar was leuk nog steeds, de cursor knipperde er irritant naast, terwijl je het knipperen natuurlijk ook positief kunt uitleggen, dus gewoon leuk vinden. Maar bij mij ging het toch anders, elke keer als de cursor zichtbaar werd vertaalde mijn geest het met leuk. Dus leuk…leuk….leuk aan..uit..aan…uit. Ik staarde gebiologeerd naar de cursor en zocht naarstig naar een uitweg hoe ik leuk weer leuk kon gaan vinden. Ik voelde dat de oplossing vlakbij was, dat het voor het oprapen lag. Ik kreeg weer een positief gevoel en was oprecht gelukkig toen ik de oplossing vond.
Ik typte er een woord voor, ja zo simpel bleek het te zijn, ik typte MOOI voor het leuk. Leuk hé. Immers, als je een negatieve ervaring plust met een positieve heb je als resultaat hetzelfde als waar mee je bent begonnen voordat je LEUK typte.
Dus …mooi leuk… Het Eureka gevoel overspoelde mij, waarna ik het -mooi leuk- onmiddellijk van het scherm wiste, leuk hé.
Het blad was leeg, alleen de cursor die nog knipperde. Eindelijk kon ik met mijn verhaaltje gaan beginnen. Maar de angst bekroop me weer want hoe zal ik reageren op het eerste het beste woordje dat ik schrijf. Op het moment dat ik de eerste letter op mijn scherm zichtbaar wilde maken schreeuwt een buurmeisje dat ze een klavertje vier heeft gevonden en haar moeder roept “oh schatje wat LEUUUUUUK”. Neeee!!!! Denk mooi, denk mooi ervoor! Ja, ja het lukt weer. Nega tegenover Posi.
Weer mooi gelukt!
John Roskam Blog 